سلام. می‌فهمم که نگران دخترتون هستید و نمی‌خواید روحیه‌ش آسیب ببینه.
من به‌عنوان روان‌شناس بالینی با تجربه، چند راهکار براتون دارم.چرا این رفتار تو این سن شایعه؟دخترتون تو دوران بلوغه و نیاز به استقلال داره.
ارتباط با هم‌سالان بخشی از رشد اجتماعیشه.
اما تو فرهنگ ما، این موضوع گاهی باعث نگرانی والدین می‌شه.چطور درست برخورد کنیم؟1- باهاش حرف بزنید: با آرامش و بدون قضاوت، از احساساتش بپرسید.
2- محدودیت منطقی بذارید: مثلاً ساعات مشخصی برای استفاده از گوشی تعیین کنید.
3- رابطه‌تون رو قوی کنید: وقت بیشتری باهاش بگذرونید، مثلاً باهم پیاده‌روی کنید.چه کار دیگه‌ای می‌تونید بکنید؟با یک روان‌شناس کودک دارای مجوز از سازمان نظام روان‌شناسی ایران مشورت کنید.
پلتفرم «حال» می‌تونه شما رو به متخصصین معتبر وصل کنه.
با صبوری و حمایت، می‌تونید به دخترتون کمک کنید این دوره رو سالم بگذرونه!

درود. روز شما بخیر. نوجوانی دوره حساسیه و اگه بخواین تو این شرایطی دخترتون که با پسری آشنا شده نصیحتش کنین یا محدودش کنین و گوشی رو ازش بگیرین نتیجه عکس داره. سعی کنین اول روی ارتباط خودتون و دخترتون تمرکز کنین. ارتباطتون رو باهاش مثبت نگه دارین و انتظاراتتون رو درباره ارتباط خودتون و دخترتون و وقت گذروندن مشترک باهم بهش بگین. کنکاش و جستجو درباره اینکه به اون پسر چی میگی نباید باهاش حرف بزنی اوضاع رو بدتر می‌کنه اگر تمایل دارید جلسه مشاوره بگیرید تا بهتر و دقیق تر بتونم راهنماییتون کنم🙏

سلام نوجوانی یکی از مراحلی مهم رشدی هست که والدین باید رفتار درست با انها یاد بگیرند و اگر باعث پرخاشگری آنها شوند در بزرگسالی دچار مشکلات بیشتری می شود و بتوانید بین خودتون وفرزند تون ارتباط مناسبی شکل بگیره که در فرزند پروری با نوجوان مطرح هست برای راهنمایی بیشتر می توانید درخواست مشاوره دهید

سلام بر شما. با فرزندپروری مقتدرانه، که در آن توجه و محبت همراه با نظارت است، برای فرزندتان به طور قاطع محدودیت های واقع نگرانه و منطقی ، متناسب با ویژگیهای سنی و مسئولیت های شخصی اش در نظر بگیرید. در مراجعه به درمانگر حتما با دخترتان هم جلساتی برگزار شود . در ارتباط با دخترتان در ابتدا به دور از نصیحت تنها گوش دهید و اجازه دهید در یک فضای تعاملی و دو سویه با هم به نتایجی مشترک در این رابطه برسید و بعد جلسه "قراداد دوطرفه " را برگزار کنید. در این جلسه باید قوانین شفاف اما انعطاف پذیر با مشارکت پدر و مادر و فرزند نوجوان به صورت مکتوب تهیه شود و هم والدین و هم فرزند به آن متعهد باشند و برای انجام شدن و یا انجام نشدن تعهدات ، مفاد خاصی در نظر گرفته شود. در نهایت علت ها بررسی شود و برای نیازهای اساسی دوران نوجوانی مثل نیاز به استقلال ، نیاز به احساس تعلق ، نیاز به هویت منحصر به فرد و.... برنامه ریزی متناسب انجام شود. با آرزوی بهترین ها برای شما.