کلسیم یک ماده معدنی حیاتی و مهم است. بدن انسان از آن برای ساختن استخوانها و دندانها استفاده میکند. این ماده معدنی در عملکرد صحیح قلب و سایر عضلات بدن نیز نقش دارد. کمبود کلسیم در بدن احتمال ابتلا به پوکی استخوان، استئوپنی و بیماری هیپو کلسمی (کمبود کلسیم) را افزایش میدهد. کودکانی که به اندازه کافی کلسیم دریافت نمیکنند، ممکن است علائم کمبود کلسیم را نشان داده و به خوبی رشد نکنند. شما باید مقدار توصیه شده کلسیم روزانه را از طریق غذایی که میخورید، مکملها و قرصهای ویتامین تامین کنید.
درباره آزمایش ویتامین دی و اهمیت آن بیشتر بدانید
مصرف خودسرانه مکملهای خوراکی به هیچ عنوان توصیه نمیشود؛ چون ممکن است عوارض جانبی فراوانی داشته باشد. پس بهتر است پیش از مصرف آنها با پزشک مشورت کنید. شما میتوانید برای این کار از سامانه مشاوره آنلاین حال کمک بگیرید.کمبود کلسیم در مراحل اولیه ممکن است نشانه خاصی نداشته باشد. بیشتر علائم آن به تدریج و با پیشرفت بیماری ایجاد میشوند. از مهمترین نشانه های کمبود کلسیم شدید میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- گیجی یا از دست دادن حافظه
- اسپاسم عضله
- بیحسی و گزگز دست و پا و صورت
- افسردگی
- توهم
- گرفتگی عضلات
- ناخنهای ضعیف و شکننده
- داشتن پوست خشک
- شکستگی آسان استخوانها
کمبود کلسیم میتواند بر تمام قسمتهای بدن تاثیر داشته باشد. در نتیجه این بیماری، ناخنها ضعیف، رشد مو کندتر و پوست، نازک و شکننده میشود. کلسیم هم در ترشح انتقال دهندههای عصبی و هم در انقباضات عضلانی نقش دارد. بنابراین کمبود آن میتواند باعث ایجاد تشنج در افراد شود. اگر علائم کمبود کلسیم مثل از دست دادن حافظه، بیحسی و ضعف و گرفتگی عضلات، توهم یا تشنج را تجربه کردید، لازم است حتما وضعیت شما توسط پزشک بررسی شود.
درباره آزمایش کلسیم و انجام آن در منزل این مطلب را بخوانید
کمبود کلسیم در کودکان
کلسیم یک ماده معدنی مهم برای کودکان است. این ماده نقش موثری در رشد مناسب استخوانهای بدن کودکان دارد. هر چه سن کودک بیشتر میشود، اهمیت کلسیم در استحکام بدنی و شکلگیری استخوانهای او بیشتر نمود پیدا میکند. در واقع، توده استخوانی بزرگسالان بر اساس کلسیمی که آنها در طول دوران کودکی و نوجوانی دریافت کردهاند، مشخص میشود. علاوه بر نقش کلسیم در سلامت استخوانها، این ماده در عملکرد مناسب قلب، اعصاب و عضلات بدن هم نقش دارد. گاهی شناسایی کمبود کلسیم در کودکان بسیار دشوار است، بنابراین لازم است که والدین وضعیت کودک را به خوبی تحت نظر گرفته و نسبت به تغییرات جزئی هم حساس باشند.
کودکانی که از شیر مادر در دوره نوزادی محروم بوده یا از مادری با کمبود ویتامین دی یا کلسیم در دوران بارداری به دنیا میآیند، بیش از سایرین در معرض کمبود کلسیم قرار دارند. مقدار کلسیم مورد نیاز در کودکان یک تا سه ساله حدود ۷۰۰ میلیگرم، کودکان ۴ تا ۸ ساله، ۱۰۰۰ میلیگرم و در نوجوانان ۹ تا ۱۸ ساله، ۱۳۰۰ میلیگرم است. از مهمترین علائم کمبود کلسیم در کودکان میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- کمبود اشتها
- لق یا خراب شدن دندانها و دیر تشکیل شدن و رشد کند آنها
- ضعف سیستم ایمنی و عدم مقاومت در مقابل بیماریها
- تمرکز ذهنی ضعیف
- برجسته شدن شکم
- احساس انزوا و افسردگی
- اختلالات خلق و خو و بیقراری
- اختلال خواب شبانه یا دیدن کابوسهای شبانه
- تشنج
- رشد نامناسب، کوتاه قدی و تغییر شکل مفاصل
- افت فشار خون
- اسپاسم عضلانی
با بیماری آراکنوئیدیت و درمان آن بیشتر آشنا شوید
برای جبران کمبود کلسیم در بدن کودک لازم است که علاوه بر کلسیم، ویتامین دی کافی هم به بدن او برسد. بهترین منبع برای تامین این ویتامین در کودکان دریافت نور خورشید کافی است. علاوه بر آن، مصرف مقدار کافی کلسیم از طریق لبنیات هم بسیار مهم و ضروری است. در صورتی که کمبود کلسیم از طریق این روشهای طبیعی جبران نشود، میتوان با تجویز پزشک از مکملهای خوراکی یا تزریقی این ماده معدنی استفاده کرد. فراموش نکنید که کمبود کلسیم در کودکان حتما باید درمان شود، چون در صورت عدم درمان مناسب، ممکن است عوارض بسیاری مثل نارسایی قلبی به ویژه در سنین بالاتر به دنبال داشته باشد.
بیشتر بخوانید: زمان ارتودنسی در کودکان
علائم کمبود کلسیم در زنان
یکی از عوارض کمبود کلسیم در افراد به ویژه زنان، تضعیف بافت استخوانی بدن و اختلال در هورمونها و سیگنالهای عصبی است. زنان در دورههای حساس زندگی خود از جمله دوران بارداری و شیردهی به مقدار زیادی کلسیم نیاز دارند (تقریبا دو برابر حالت عادی). در صورتی که این نیاز برای آنان برطرف نشود، بدن آنها با کمبود کلسیم رو به رو خواهد شد. این مشکل در دوران بارداری، علاوه بر مشکلاتی که برای مادر ایجاد میکند، ممکن است منجر به تولد نوزاد دچار کمبود کلسیم شده و عوارض فراوانی در پی داشته باشد.
میزان کلسیم مورد نیاز بدن زنان در سنین ۲۰ تا ۵۰ سال حدود ۱۰۰۰ میلیگرم در روز است. این مقدار در زنان بالای ۵۰ سال به حدود ۱۲۰۰ میلیگرم میرسد که نشان دهنده اهمیت مصرف این ماده معدنی در سنین بعد از یائسگی برای زنان است. علت این مسئله، تضعیف بافت استخوانی زنان به دلیل کاهش هورمون استروژن بعد از یائسگی است که لازم است از طریق مصرف کلسیم کافی جبران شود. از مهمترین علائم کمبود کلسیم در زنان میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- نارسایی قلبی
- پوسیدگی دندان
- شکنندگی ناخنها
- ضعف عضلات و ماهیچهها
- خشکی پوست
- افسردگی و اضطراب
- زبر و خشک شدن موها
- اختلال در بلع غذا
- احساس خستگی دائم بدن
- احساس گزگز پا یا دست
- اسپاسم عضلانی
بروز علائم پوکی استخوان هم یکی از علائم کمبود کلسیم بسیار شدید است. این نشانهها شامل کمر درد، کاهش تدریجی قد، خمیدگی کمر، شکستگی آسان استخوانها و… بوده و نیاز به مداخله پزشکی دارد. در صورت بروز یا تداوم این نشانهها باید با پزشک خود تماس بگیرید.
بیماری پاژه استخوان را بیشتر بشناسید
کمبود کلسیم و ریزش مو
سلامت موها یکی از نشانههای سلامت عمومی بدن است. وقتی املاح و ویتامینهای کافی از طریق مواد غذایی به بدن برسد، پوست و مو شادابی و سلامت کافی خواهد داشت. کلسیم یکی از مواد معدنی مهم در بهبود کیفیت و سلامت پوست و مو است. این ماده میتواند آنزیمهایی مانند بیوتین را تقویت کرده و باعث رشد و بهبود سلولهای پوست و مو شود. درصورت داشتن هرگونه سوال در زمینه پوست و مو میتوانید از خدمات مشاوره دکتر انلاین پوست سامانه حال استفاده کنید.
پیروی از یک رژیم غذایی سالم سرشار از کلسیم میتواند به جلوگیری از ریزش مو کمک کند. کمبود کلسیم به دلایل مختلفی باعث ریزش مو میشود. این دلایل به اختصار عبارتند از:
نقش کلسیم در جذب آهن بدن
اگر آهن در بدن به مقدار کافی وجود نداشته باشد، موها به خوبی رشد نمیکنند. در چنین شرایطی، موها ضعیفتر، شکنندهتر و نازک و سبک میشوند. مجموعهای از ویتامینها و مواد معدنی از جمله ویتامین دی، سی و کلسیم میتوانند باعث جذب بهتر آهن در بدن و جلوگیری از ریزش مو شوند.
بیشتر بخوانید: درمان کمبود آهن
نیاز دائمی بدن به کلسیم
گرچه افراد در سنین مختلف به مقادیر متفاوتی از کلسیم نیاز دارند، اما این نیاز هرگز از بین نمیرود. بنابراین قطع مصرف منابع کلسیم حتی برای یک دوره کوتاه میتواند عوارض شدیدی برای بدن به دنبال داشته باشد که ریزش مو و کاهش کیفیت موها هم یکی از آنهاست.
کمبود کلسیم و کمر درد
یکی از شایعترین دردهای استخوانی که انسانهای زیادی را درگیر میکند، کمر درد است. در واقع انواع کمر درد به دلایل مختلفی ممکن است روی دهند. این دردها گاهی به دلیل مشکلات فیزیکی مثل نحوه خوابیدن یا ایستادن نامناسب، فعالیت بدنی شدید و غیر استاندارد و… ایجاد میشوند. برخی از کمر دردها هم ناشی از مشکلاتی مثل تغذیه نامناسب و کمبود ویتامینها و مواد معدنی مثل کمبود ویتامین دی یا کلسیم هستند. این نوع کمر دردها نشانههای خاصی دارند که آنها را از سایر کمر دردها متمایز کرده و شناخت آنها را برای متخصصان آسانتر میکنند. از جمله این نشانهها عبارتند از:
درد کمر همراه با گرفتگی عضلات
یکی از دلایل احتمالی کمر دردهای مکرر که با گرفتگی عضلات همراه است، کمبود کلسیم است. این درد بیشتر در رانها، عضلات پشت بدن و ساعد دستها حس میشود و معمولا با مصرف کلسیم بیشتر و جبران کمبود آن برطرف خواهد شد.
کمر درد همراه با دردهای مفصلی و استخوانی
بیشتر دردهای مزمن استخوانی و مفصلی به ویژه در ناحیه کمر ناشی از بیماری آرتروز یا دیسک کمر هستند. اما در برخی موارد هم ممکن است به دلیل شکستگی یا کاهش توده استخوانی ناشی از کمبود کلسیم ایجاد شوند.
کمر دردهای همراه با شکستگی استخوانها
وقتی توده استخوانی بدن به دلیل کمبود کلسیم کاهش مییابد، احتمال شکستگیهای استخوانی وپیچ خوردن تاندونها افزایش پیدا میکند. چنین وضعیتی میتواند زمینه ساز پوکی استخوان شود.
به طور کلی وقتی دردهای مفصلی با خشکی پوست، ریزش مو و پوسیدگی شدید دندانها همراه شود، پزشکان احتمال کمبود کلسیم را در نظر گرفته و با انجام آزمایش، وضعیت بیمار را شناسایی و کنترل میکنند. اگر در چنین شرایطی قرار دارید، لازم است حتما با یک پزشک مشورت کنید.
درباره دیستروفی عضلانی بیشتر بدانید
درد مفاصل و کمبود کلسیم
دردهای مفصلی بدون علل شناخته شدهای مثل آرتروز، ممکن است ناشی از کمبود ویتامینها و مواد معدنی باشند. برخی از ترکیباتی که ارتباط آنها با سلامت مفاصل توسط پزشکان تایید شده است عبارتند از ویتامین دی، سی، ای و کلسیم. کلسیم که از طریق منابع گیاهی و حیوانی متعددی برای بدن ما قابل جذب و در دسترس است، یکی از مواد استحکامبخش و تقویت کننده استخوانهاست. بخش قابل توجهی از کلسیم موجود در بدن در بافت استخوانها و دندانها ذخیره میشود. بنابراین در صورتی که کلسیم کافی به بدن نرسد، این بافتها به تدریج تضعیف شده و عوارضی مثل درد مفاصل، پوسیدگی مکرر دندان، مشکلات عصبی و… را در بدن ایجاد میکند.
کمبود کلسیم در بارداری
تغذیه در دوران بارداری از اهمیت ویژهای برخوردار است. چون علاوه بر سلامت مادر، سلامت جنین هم به این تغذیه و مواد معدنی و ویتامینهای دریافتی بستگی خواهد داشت. عوارض کمبود کلسیم در بارداری فقط محدود به استخوانها نیست و طیف وسیعی از جنبههای سلامتی از جمله رشد قلب و سیستم عصبی جنین و… را شامل میشود. چند مورد از مهمترین عوارض و علائم کمبود کلسیم زنان در دوره بارداری عبارت است از:
- ابتلای مادر به پره اکلامپسی و فشار خون بالا
- تولد نوزاد با فشار خون بالا
- بالا رفتن سرب در بدن مادر که با عوارضی مثل سقط جنین، زایمان زودرس و کمبود وزن نوزاد همراه است.
- افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی
- تشکیل نامناسب سیستم عصبی جنین
- اختلالات هورمونی
- بروز مشکلات پوستی
- ضعف عضلات و استخوانها
کمبود کلسیم در دوران بارداری بسیار مهم است و میتواند اثرات جبرانناپذیری بر سلامتی مادر باردار و جنین او حتی در سالهای بعد داشته باشد. در دوران بارداری لازم است که پزشک با بررسی سوابق مادر و انجام آزمایشهای دقیق پزشکی، میزان کلسیم بدن را ارزیابی کرده و در صورت کمبود، مکملهای خوراکی یا رژیم غذایی خاصی را پیشنهاد دهد. اگر کمبود کلسیم بدن مادر در این دوره درمان نشود، ممکن است با تولد نوزاد و آغاز شیردهی، او به مشکلات بیشتری مثل پوسیدگی مکرر دندانها، درد مفاصل و مشکلات پوستی و ریزش مو هم دچار شود.
بیشتر بخوانید: پیشگیری از سرماخوردگی و آنفولانزا
کمبود کلسیم در نوزاد
نقش کلسیم در بدن نقشی همه جانبه و بسیار مهم است. این عنصر از سلامت استخوانها گرفته تا عملکرد مناسب سیستم عصبی و حتی قلب نقش دارد. از لحظهای که انسان متولد میشود، این کلسیم است که مسئول افزایش تراکم استخوانهای بدن است. بدن انسان در اولین سال زندگی بیش از هر زمان دیگری نیاز به کلسیم دارد؛ چون سرعت رشد انسان در این سال بیش از هر زمان دیگری است. نوزاد تازه متولد شده تا شش ماهگی به حدود ۲۰۰ میلیگرم کلسیم روزانه نیاز دارد. این مقدار در شش ماهه دوم یعنی از ۷ ماهگی تا یک سالگی به ۲۶۰ میلیگرم در روز افزایش پیدا میکند. نیاز کلسیم کودک از طریق شیر مادر برطرف خواهد شد. این ماده معدنی یکی از ترکیبات مهم موجود در شیرهای خشک هم هست.
درباره آزمایش تراکم استخوان بیشتر بدانید.
در صورتی که کلسیم مورد نیاز بدن نوزاد در این یک سال تامین نشود، مشکلات جبران ناپذیری بر سلامت استخوانها، سیستم عصبی و عضلات او حتی در بزرگسالی خواهد گذاشت. برخی عوامل باعث ابتلای نوزاد به کمبود کلسیم نوزادی میشوند. از مهمترین این عوامل میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- کمبود ویتامین دی
- ابتلای مادر به دیابت
- کم کاری تیروئید مادرزادی
- کمبود کلسیم مادر در طول دوران بارداری
- کمبود ویتامین دی در مادر
- کمبود اکسیژن در زمان تولد
نوزادی که دچار کمبود کلسیم است احتمالا بی خواب و بی قرار است، مدام تب و لرز میکند، رشد کافی ندارد و به گرفتگی عضلات دچار میشود. در موارد شدید کمبود کلسیم، ممکن است نوزاد دچار تشنج شود. گرچه کلسیم ناکافی بدن نوزاد میتواند بسیار خطرناک باشد، اما مصرف بیش از حد آن هم مضر است. پس مصرف مکملهای کلسیم به صورت خودسرانه اصلا توصیه نمیشود. لازم است وضعیت بدن نوزاد مرتبا توسط پزشک اطفال بررسی شود تا در صورت کمبود آن، اقدامات درمانی لازم انجام شود.
کمبود کلسیم در شیردهی
یک مادر شیرده در روز حدود ۲۰۰ میلیگرم کلسیم از طریق شیری که به نوزاد خود میدهد، از دست خواهد داد. به همین دلیل محققان بر این باور هستند که شیردهی میتواند باعث کاهش تراکم استخوانی زنان شود. البته این وضعیت موقتی است و به تدریج این کاهش تراکم در صورت مصرف منابع کلسیم، جبران میشود. به نظر میرسد تراکم استخوانی مادرانی که تا ۹ ماه به فرزند خود شیر میدهند نسبت به زمان زایمان حدود سه درصد افزایش مییابد. این تراکم استخوانی پس از دو سال شیردهی به طور کامل جبران شده و مشابه حالت اولیه خواهد بود. اگر بدن مادر شیرده نتواند کلسیم از دست رفته روزانه را جایگزین کند، دچار کاهش تراکم استخوانی شده و در معرض ابتلا به پوکی استخوان قرار خواهد گرفت.
بدن زنان در دوران شیردهی به طور متوسط به ۱۰۰۰ میلیگرم کلسیم روزانه نیاز دارد. البته مصرف مقدار بیشتری از این ماده تا حدی که به بیش از ۲۰۰۰ تا نهایتا ۲۵۰۰ میلیگرم در روز نرسد، اشکالی ندارد. این مقدار کلسیم را میتوان از طریق مصرف مقدار مناسبی از لبنیات مثل شیر و ماست و پنیر، بادام، انواع کلم، کرفس، اسفناج و سبزیجات مشابه تامین کرد. بهتر است خانمها پیش از زایمان آزمایشات لازم را در زمینه سنجش ویتامینها و مواد معدنی خود انجام دهند تا در صورت نیاز و با تشخیص پزشک از مکملهای غذایی لازم استفاده کنند. عواملی که به کمبود کلسیم در زنان شیرده منجر میشوند عبارتند از:
- مصرف بیش از حد نمک
- کمبود ویتامین دی
- اختلالات تیروئیدی
- بیماریهای کلیوی
- مصرف برخی از داروها
- انجام عملهای جراحی کاهش وزن پیش از بارداری
خانم ها بخوانند: ماموگرافی چیست
کمبود کلسیم و تشنج
زمانی که فعالیت مغز به طور ناگهانی قطع شود و با تورم و چسبندگی عروق در مغز همراه باشد، تشنج روی داده است. این وقفه هر چند کوتاه، ممکن است باعث بروز مشکلات جبرانناپذیری در مغز و سایر اندامهای بدن شود. کمبود شدید کلسیم یکی از عواملی است که منجر به تشنج در افراد میشود. به نظر میرسد سن بیمارانی که به دلیل تشنج ناشی از افت کلسیم خون در بیمارستان بستری میشوند، نسبت به سایر بیماران کمتر است. بیماران مبتلا به راشیتیسمی که در معرض کمبود ویتامین دی هم قرار دارند، بیشتر در خطر کاهش کلسیم بدن و تشنج هستند. احساس لرزش سریع و مداوم در بدن یا سوزن سوزن انگشتان یکی از بارزترین نشانههای تشنج است. این عارضه گاهی با کاهش هوشیاری و یا غش کردن هم همراه است. در صورتی که شما یا اطرافیانتان در چنین شرایطی قرار گرفتید، لازم است بلافاصله با اورژانس تماس گرفته و خدمات تخصصی پزشکی دریافت کنید.
خطرات کمبود کلسیم
کلسیم یکی از مهمترین و اثرگذارترین عناصر موجود در بدن انسان است که کمبود آن میتواند خطرات زیادی برای سلامتی داشته باشد؛ از جمله:
اختلال در انعقاد خون
بسیاری از فاکتورهای انعقادی خون برای عملکرد مناسب به مقدار کافی کلسیم نیاز دارند. پس در صورت عدم تامین این ماده، انعقاد خون هم به خوبی انجام نمیگیرد.
گرفتگی عضلات
کلسیم در انقباض و انبساط عضلات بسیار مهم و حیاتی است و اگر مقدار آن در بدن کافی نباشد، فرد به گرفتگی عضلات دچار میشود. میتوان گفت که اسپاسم عضلانی و گرفتگی عضلات از اولین نشانههای کمبود کلسیم هستند که با احساس گزگز پاها و دستها خود را نشان میدهند.
مشکلات دهان و دندان
کمبود کلسیم بدن میتواند باعث بروز پوسیدگی مکرر دندانها، خرابی و تضعیف ریشه آنها و مشکلات لثه شود.
افسردگی
گرچه هنوز مدارک مستند کافی برای این ادعا موجود نیست، اما برخی تحقیقات نشان دادهاند که ارتباط معنیداری بین کمبود برخی از مواد معدنی و ویتامینها مثل کلسیم و ویتامین دی با افسردگی وجود دارد.
بیخوابی و خستگی مفرط
بیشتر افراد مبتلا به کمبود کلسیم دچار بیخوابی، کمبود انرژی و احساس خستگی مداوم هستند.
سندروم پیش از قاعدگی
زنان مبتلا به کمبود کلسیم در روزهای پیش از قاعدگی بیشتر در معرض افسردگی، خستگی و اختلالات اشتها قرار دارند. در صورتی که آنها به مقدار کافی کلسیم دریافت کنند، علائم سندروم پیش از قاعدگی تاحد زیادی برطرف خواهد شد.
پوکی استخوان
وقتی میزان کلسیم بدن کاهش مییابد، تراکم مواد معدنی در استخوانها هم کم میشود. در نتیجه آنها بیشتر در معرض پوکی استخوان و شکستگیها قرار میگیرند. یکی از داروهای درمان پوکی استخوان قرص آلندرونیت است که نیاز به مشاوره با پزشک نیز دارد
درمان کمبود کلسیم
درمان کمبود کلسیم بدن کار سختی نیست. معمولا این عارضه را با اضافه کردن مقدار بیشتری کلسیم به برنامه غذایی درمان میکنند. البته استفاده زیاد از منابع این ماده یا مصرف قرصهای مکمل آن نباید به صورت خودسرانه و بدون مشورت پزشک باشد. کلسیم بیش از حد، عوارض زیادی برای بدن خواهد داشت که شناخته شدهترین آنها، سنگ کلیه است.
مصرف روزانه لبنیات، بادام درختی، کنجد و انواع کلمها و برخی از سبزیجات مثل اسفناج هم به تامین کلسیم مورد نیاز بدن کمک میکند. اما گاهی تغییر رژیم غذایی و مصرف مکملها برای درمان کمبود کلسیم کافی نیست. در این شرایط ممکن است که پزشک بخواهد از طریق تزریق منظم کلسیم، سطح این ماده را در بدن تنظیم کند. نتایج اولیه درمان از چند هفته اول مشخص میشود. اما برای کمبود کلسیم شدید به دوره درمان یک تا سه ماهه نیاز است. البته باید توجه داشت که مصرف این مکملها با برخی از داروها تداخل داشته و ممکن است تاثیر مصرف کلسیم را خنثی کرده یا جذب آن را تغییر دهند. بعضی از این داروها عبارتند از:
- بتا بلاکرهای فشار خون مانند آتنولول اگر طی دو ساعت از مصرف کلسیم استفاده شود، میتواند جذب کلسیم را کاهش دهد.
- ضد اسیدهای حاوی آلومینیوم که میتوانند سطح آلومینیوم خون را افزایش داده و جذب کلسیم را کم کنند.
- گیرندههای اسید صفراوی کاهش دهنده کلسترول مانند کلستیپول که باعث میشوند دفع کلسیم از طریق ادرار افزایش پیدا کند.
- داروهای حاوی استروژن که به افزایش سطح کلسیم خون کمک میکنند.
- دیگوکسین. سطح کلسیم بالا میتواند مسمومیت ناشی از دیگوکسین را افزایش دهد.
- دیورتیکها یا ادرار آورها که انواع مختلف آنها میتواند سطح کلسیم را افزایش یا کاهش دهند.
- آنتی بیوتیکهای خاصی مثل فلوئوروکینولونها و تتراسایکلینها که میتوانند جذب مکملهای کلسیم را کاهش داده یا باعث دفع شدید یون کلسیم شوند.
بیشتر بخوانید: بهترین دارو برای خلط سینه
دارو برای درمان کمبود کلسیم
بهترین داروها برای درمان کمبود کلسیم، مکملهای این ماده هستند. انواع مختلفی از مکملهای کلسیم موجود است که میتوان با توجه به شرایط زیر آنها انتخاب کرد:
مقدار کلسیم روزانه مورد نیاز
با توجه به این که بدن فرد به چه مقدار کلسیم روزانه نیاز دارد، میتوان از انواع مختلف این دارو در بازار استفاده کرد.
تحمل بدن
بعضی از مکملهای کلسیم مثل کربنات کلسیم ممکن است با عوارضی مثل نفخ و یبوست همراه باشند. اگر فرد نتواند چنین عوارضی را تحمل کند، پزشک میتواند از مکملهای دیگری برای درمان او استفاده کند.
مصرف داروهای دیگر
مکملهای کلسیم ممکن است با داروهای مختلفی مثل داروهای فشار خون، هورمونهای تیروئیدی، بعضی از آنتی بیوتیکها و… تداخل داشته باشند. حتما پزشک خود را از مصرف این داروها مطلع کنید تا توصیههای لازم را در مورد مصرف مکملهای کلسیم به شما ارائه کند. قرصهای مکملهای کلسیمی که برای درمان کمبود کلسیم توصیه میشوند عبارتند از:
- کربنات کلسیم که بیشترین مقدار کلسیم را داشته و نسبت به سایر مکملها ارزانتر است.
- سیترات کلسیم که جذب راحتی داشته و منجر به یبوست نمیشود.
- مکملهای کلسیم که به اشکال مختلفی مثل شربت، قرص و قرصهای جویدنی در دسترس هستند.
گاهی لازم است برای جذب بهتر کلسیم از داروهای دیگری مثل مکملهای ویتامین دی و… هم استفاده شده یا تغییرات اصلاحی در رژیم غذایی فرد انجام شود. استفاده از این داروها باید حتما تحت نظر پزشک و با تجویز او انجام شود. هرگز به صورت خودسرانه اقدام به مصرف این داروها نکنید.
حرف آخر
کلسیم یکی از مهمترین عناصر اثرگذار در سلامت بدن است. بخش زیادی از این ماده در دندانها و استخوانهای انسان ذخیره شده و مابقی آن در عملکرد سیستم ایمنی بدن، عروق خونی و عضلات نقش دارد. به نظر میرسد افراد زیادی از جمله زنان یائسه، گیاهخواران و مادران شیرده بیش از دیگران در معرض کمبود این ماده مغذی باشند. زنان و مردان جوان به حدود ۱۰۰۰ میلیگرم کلسیم در روز نیاز دارند. این عدد در سالمندان حدود ۱۲۰۰ میلیگرم و در کودکان و نوجوانان بین ۷۰۰ تا ۱۳۰۰ میلیگرم است. منابع مختلفی برای جذب کلسیم در دسترس است که بهترین آنها لبنیات، خشکبار مثل بادام و سبزیجاتی مثل کلم و اسفناج هستند. گاهی پزشک برای جبران کمبود این ماده در بدن افراد، برای آنان مصرف قرصهای مکمل را تجویز میکند. این مکملهای باید حتما در دوز تجویز شده و به صورت منظم مصرف شوند تا حداکثر کارایی را داشته باشند.
چنانچه نیاز به راهنمایی در این زمینه دارید، میتوانید همین حالا از پزشکان سامانه حال مشاوره بگیرید. علائم کمبود کلسیم شامل گرفتگی عضلات، دردهای استخوانی، شکنندگی ناخنها و ریزش مو و در موارد شدید، پوکی استخوان است. مصرف کلسیم به مقدار کافی تا حد زیادی از چنین مشکلاتی پیشگیری کرده و تامین کلسیم بدن حتی در دوره نوزادی و کودکی میتواند به سلامت بدن در بزرگسالی هم کمک کند. شما چقدر از منابع کلسیم در برنامه غذایی خود استفاده میکنید؟
سوالات متداول
برای کمبود کلسیم چه بخوریم؟
مصرف روزانه لبنیات و غذاهای غنی شده با کلسیم، انواع سبزیجات، ماهی، مغزهای خوراکی و دانهها مثل بادام درختی و کنجد از بهترین روشها برای تامین کلسیم مورد نیاز بدن است.
آیا کمبود کلسیم باعث پا درد می شود؟
کمبود کلسیم میتواند با دردهای مفصلی و درد و گرفتگی عضلانی همراه باشد. از بارزترین نشانههای کمبود کلسیم میتوان به اسپاسم عضلانی ران، ساق پا و بازو اشاره کرد. این دردها ممکن است باعث اختلال در راه رفتن هم شوند.
کمبود کلسیم چه عوارضی دارد؟
عدم درمان کمبود کلسیم میتواند باعث بروز آسیب در چشمها، پوکی استخوان و مشکلاتی در ضربان قلب شود. همچنین شکستگی ستون فقرات، علائم افسردگی و اختلال در راه رفتن هم از دیگر عوارض آن هستند.
آیا کمبود کلسیم باعث چاقی می شود؟
افراد مبتلا به کمبود کلسیم میل شدیدی به مصرف شکر و نمک دارند. مصرف زیاد این دو ماده باعث اضافه وزن میشود. به نظر میرسد رژیم غذایی حاوی کلسیم کافی میتواند در لاغری و کاهش وزن هم نقش داشته باشد.
چگونه کمبود کلسیم را جبران کنیم؟
در صورتی که مصرف غذاهای حاوی کلسیم مثل لبنیات، بادام و… کمبود کلسیم بدن را جبران نکند، میتوان از مکملهای کلسیم با تجویز پزشک، برای جبران این ماده مغذی در بدن استفاده کرد.
برای درمان کمبود کلسیم از چه پزشکی کمک بگیریم؟
شما میتوانید برای مشورت درباره علائم کمبود کلسیم خود و درمان آن از پزشکان متخصص داخلی سامانه مشاوره آنلاین حال به صورت ۲۴ ساعته مشاوره آنلاین دریافت کنید.
ناشناس
1 سال پیش
مدیریت سایت
1 سال پیش